อรทิพ นิมกาญจน์นนท์

นักจิตวิทยาการปรึกษา และนักศิลปะบำบัด

(Counseling psychologist and art therapist)

​

ชีวิตไม่ใช้เส้นตรงจากจุดเริ่มต้นไปสู่เป้าหมาย เส้นทางที่เราเดินมักจะมีทั้งความท้าทาย อุปสรรค ความเจ็บปวด รางวัล ตลอดจนความรู้สึกอิ่มเอมในช่วงเวลาต่างๆ ซึ่งความท้าทายที่เจอระหว่างทางอาจเป็นบททดสอบให้เราเรียนรู้ที่จะปรับตัว เปลี่ยนแปลง หรือหากถาโถมเข้ามาติดๆ กัน ก็อาจทำให้รู้สึกติดขัด จนเกิดเป็นความท้อและเบื่อหน่ายได้ อย่างไรก็ตามหากเรายังมีความหวัง การเริ่มต้นใหม่ย่อมเป็นไปได้เสมอ

 

“ความหวัง เป็นสิ่งที่จะนำพาเราให้ไปต่อได้ แต่เมื่อความติดขัดทำให้รู้สึกท้อแท้และสิ้นหวัง เราอาจต้องการคนที่สามารถเข้ามาช่วยประคับประคอง ซึ่งคนๆ นั้นจะเป็นคนใกล้ตัวก็ได้ หรือหากไม่มีใครเลย นักบำบัดสามารถช่วยให้เรามีความหวังหล่อเลี้ยงขึ้นในใจได้” พายกล่าว

 

การเดินทางของพาย-อรทิพ นิมกาญจน์นนท์ สู่การเป็นนักจิตวิทยาการปรึกษาและนักศิลปะบำบัด เริ่มต้นจากความรู้สึกถาโถมจากหลายๆ อย่างในชีวิตที่ติดขัดอยู่ในวังวนแบบเดิมๆ โดยหาทางออกไม่ได้ จากจุดเริ่มต้นที่สังเกตเห็นความติดขัดซ้ำๆ พายได้เข้าสู่กระบวนการทำความเข้าใจตัวเอง จนเกิดความสนใจในกระบวนการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากสิ่งที่เรียกว่าความสัมพันธ์ในห้องบำบัด (therapeutic relationship) ที่ช่วยให้เกิดการสำรวจไปยังต้นตอของความทุกข์ ความเจ็บปวด และนำพาไปสู่ความเปลี่ยนแปลงที่นำพายออกจากวังวนเพื่อเริ่มต้นใหม่อีกครั้งในชีวิต 

 

ประสบการณ์ทั้งหมดในการค้นหาตัวเองและเริ่มต้นใหม่ เป็นรากฐานของงานบำบัดที่พายทำ หลังจากเรียนจบปริญญาโทด้านจิตวิทยาการปรึกษา พายตัดสินใจเบนเข็มจากอาชีพนักสื่อสารมวลชนและนักเขียนเชิงการตลาด สู่การทำงานกับความทุกข์และความเจ็บปวดทางใจของผู้ลี้ภัยจากความรุนแรงทางการเมือง เป็นการตัดสินใจที่มาจากความต้องการเป็นที่พักทางใจให้กับผู้ที่สูญเสียทุกอย่างในชีวิต แม้กระทั่งบ้านและครอบครัว ต้องรอนแรมอย่างไม่รู้ชะตากรรมจากที่หนึ่งไปสู่อีกที่หนึ่งอย่างไม่รู้เป้าหมาย จากจุดเริ่มต้นนี้ พายได้เห็นถึงศักยภาพอันน่าทึ่งของมนุษย์ในการปรับตัวและเปลี่ยนแปลง จึงเชื่อมั่นยิ่งขึ้นว่าทุกชีวิตสามารถเริ่มต้นใหม่ได้ ไม่ว่าความหวังจะริบหรี่เพียงใด

 

และการทำงานกับผู้ลี้ภัยนี้เองที่ทำให้พายตัดสินใจเรียนเพิ่มเฉพาะทางด้านศิลปะบำบัด เนื่องจากการทำงานกับบาดแผลและความเจ็บปวดทางใจด้วยการพูดคุยมีข้อจำกัดจากกลไกปกป้องทางธรรมชาติของสมอง และการพูดคุยถึงเหตุการณ์อาจยิ่งทำให้เกิดการบาดเจ็บซ้ำ (retraumatize) การใช้ศิลปะบำบัดจึงเป็นอีกทางหนึ่งที่ช่วยให้เกิดการเยียวยาบาดแผลจากข้างใน 

 

“การมีเครื่องมือหลายๆ ชิ้นอยู่ในมือ เป็นประโยชน์ต่อการบำบัดหรือให้คำปรึกษา เนื่องจากนักบำบัดไม่ใช่ผู้ที่รู้คำตอบทั้งหมด และการไปสู่ความคลี่คลายก็ไม่ได้มีวิธีเดียว เครื่องมือที่หลากหลายจะช่วยให้นักบำบัดสามารถนำพาผู้ที่รับการบำบัดเข้าสู่กระบวนการคลี่คลาย โดยเลือกเครื่องมือที่เหมาะกับศักยภาพในตัวเขา ณ ตอนนั้น” พายอธิบาย

 

หลังจากทำงานกับผู้ลี้ภัยได้สองปี พายตัดสินใจย้ายไปทำงานในระบบโรงพยาบาลที่จังหวัดเชียงใหม่ เป็นการนำตัวเองไปสู่ความเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง “การเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องที่ยากและท้าทายความสามารถมาก เราต้องดึงศักยภาพทุกอย่างในตัวออกมา และถ้าตรงไหนที่เราไม่มี เราต้องหาตัวช่วย ในกระบวนการบำบัดก็เหมือนกัน การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ก่อนที่เราจะช่วยให้เขาเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ เราต้องช่วยสร้างศักยภาพในตัวเขาให้เกิดขึ้นอย่างเพียงพอเสียก่อน ดังนั้น การบำบัดจึงใช้เวลา เพราะแต่ละคนมีความท้าทายไม่เหมือนกัน จากประสบการณ์ตรงของตัวเอง ทำให้เราเข้าใจเวลาที่ผู้รับการบำบัดลังเลหรือกลัวที่จะเปลี่ยนแปลง” พายขยายความเพิ่มเติม

 

“ในงานบำบัด การเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นทั้งกับเขาและตัวเราในห้องบำบัดทุกครั้ง จึงเป็นงานที่เราต้องพัฒนาตัวเองอยู่ตลอดเวลาตลอดห้าปีที่ทำงานในสายอาชีพนี้ และการที่เราไม่หยุดนิ่งที่จะพัฒนาตัวเองทั้งในและนอกห้องบำบัด  ทำให้เราสามารถเพิ่มพูนประสบการณ์ และเป็นนักบำบัดที่ช่วยนำพาผู้ที่มาหาเราไปได้ไกลขึ้นในกระบวนการเข้าใจและเปลี่ยนแปลงตัวเอง” พายกล่าวสรุป

​

Oratip Nimkannon, AThR

​

Accreditation

• Registered Art Therapist (AThR), The Australian, New Zealand and Asian Creative Arts Therapies Association (ANZACATA)

 

Education

• Master of Arts, Art Therapy, LASALLE College of the Arts, Singapore

• Master of Science, Counseling Psychology, Assumption University, Thailand

• Bachelor of Arts, Communications, University of Washington, USA

 

Training

• Diagnostic Drawing Series

• Healing trauma with guided drawing 

• Relational Life Therapy levels 1, 2, 3 (Couple Therapy)